Hij belde me in Epidavros om eens met me te spreken over zijn Grieks. ‘Het lukt niet’, zei hij. ‘Ik wil een gesprek voeren maar ik sla alsmaar dicht.’
De volgende middag zat hij bij me aan tafel. ‘Ik blijf maar steken bij een paar zinnen en dan zeggen ze wat terug en dan blokkeer ik, want dan weet ik het niet meer’, zei hij. Het klonk wanhopig. Hij gooide zijn leerboek op tafel. ‘Wat moet ik doen, heb jij tips?’ , vroeg hij aan mij.
Dimitris kwam hem begroeten en ik hoorde hem een paar vloeiende zinnen uitspreken. Ik hoorde verleden tijd en ik hoorde een paar juist gebruikte bijvoeglijke naamwoorden.
‘Je spreekt prima’, zei ik. ‘Je hebt al een hoop geleerd en het komt er gemakkelijk en vloeiend uit’.
‘Ja, maar die dingen heb ik al zo vaak gezegd’, zei hij. ‘Ik wil een gesprek voeren en dan loop ik vast. Dan vraag ik wat aan een ober en dan krijg ik een antwoord, wat ik maar half versta en loopt hij alweer weg.’

Hij had al heel wat kennis van de basis, want hij was ieder jaar weer vol goeie moed, opnieuw met zijn cursusboekje begonnen, en had dus ook veel herhaald, wat belangrijk is om nieuwe woorden en zinnen te onthouden. Maar nu kwam hij niet verder. Hij bleef steken op hetzelfde niveau.Eigenlijk stond hij op de tweede trede van de trap en hij wilde natuurlijk, zoals wij allemaal, zo snel mogelijk bovenaan belanden. Hij wist niet hoe hij de volgende stap moest zetten en klonk heel teleurgesteld toen ik hem vertelde dat je de trap alleen tree voor tree kunt oplopen.
Vaak zien we alleen maar dat wat we nog niet kunnen, maar helemaal niet de kleine vorderingen die we elke dag maken. Ze zijn ons te klein om blij over te zijn.
Ik vroeg hem hoe hij nieuwe woordjes leerde, maar hij bleek geen woordenboek te hebben.
In een cursusboek woordjes opzoeken is een heel gedoe, want je weet niet in welke les het woord staat. Dat demotiveert.
‘Moet ik dan dat alfabet uit mijn hoofd leren?’, vroeg hij mij.
‘Nee dat hoeft niet’, zei ik, ‘maar als je een woord wilt opzoeken in het woordenboek en je weet niet waar te zoeken, dan is dat heel tijdrovend en frustrerend. Dus stel ik voor dat je het jezelf gemakkelijker maakt en wel het alfabet leert.’
‘Ik gebruik een online app’, zei hij.
‘Ok dat is prima’, zei ik, dat doe ik ook, maar ik weet uit ervaring dat die niet altijd accuraat zijn, en een woordenboek is dat wel.’

Hij wilde met één sprong boven aan de trap komen. En tja, zoals ik al eerder schreef….. je zult het stap voor stap zelf moeten doen. Gelukkig is er overal hulp. Een cursus helpt je wel stap voor stap en ook bij lastige grammatica. Het geeft structuur aan je leerproces. Helemaal alleen leren is ook best lastig. Waar begin je en hoe begin je?
De tips die ik hem gaf waren de volgende.

1. Bereid je voor. Fantaseer een gesprekje dat je wilt voeren. Zoek de nog onbekende woorden op en schrijf ze op. Maak er zinnen van en schrijf die op. Herhaal die een paar keer hardop. Je kunt ook een dialoogje of verhaaltjes schrijven. Neem een briefje mee, waar de woorden en zinnen opgeschreven staan, want je vergeet ze gemakkelijk. Dan loop je ergens anders weer vast, maar dat geeft niet, want dan weet je welke les je wilt gaan leren.

2. Leer te zeggen dat je een beetje Grieks spreekt en dat je graag wilt proberen om meer te spreken. Leer te vragen of de andere langzaam wil spreken tegen je.

   • Δεν καταλαβαίνω ακριβώς τι λέτε. =  Ik begrijp niet precies wat u zegt.
   • Μιλάω λίγα ελληνικά, και θέλω πολύ να μάθω τη γλώσσα.=  Ik spreek een beetje Grieks en ik wil graag de taal leren.
   • Παρακαλώ, μπορείτε να μιλήσετε λίγο πιο αργά; =  Kunt u wat langzamer spreken, alstublieft?
   • Μπορείτε να το πείτε ακόμα μια φορά; = Kunt u het nogmaals zeggen?

3. Spreek Grieks wanneer je het kunt en spreek Engels, wanneer je Grieks niet toereikend is. Je kunt Engels en Grieks voortdurend afwisselen. Ik deed dat zelfs in één zin.

4. Koop een woordenboek en ga woordjes leren. Heel praktisch. Leer de woorden die je NU nodig hebt. Die blijven het beste hangen.

5. Herhaling is essentieel, meestal onthoudt je nieuwe woorden niet in één keer.

6. Durf fouten te maken. Als je denkt dat je eerst de hele grammatica perfect moet beheersen, ga je nooit praten. En…. daar gaat het toch om. Spreken met de Grieken in het Grieks!

7. Neem de tijd voor een gesprek met iemand die ook Engels spreekt en geduldig is. Een gesprek beginnen met een ober die het druk heeft, is gedoemd om te mislukken.

8. Houd een dagboekje bij waarin je je successen beschrijft. Zo focus je ook op de voortgang en niet alleen op de frustratie.
   Bijv.: Jorgos vroeg me vandaag wat ik gisteren gedaan had. Ik schrok, want ik had nog nooit de verleden tijd gebruikt, terwijl ik het wel geleerd had. Ik antwoordde en hij begreep me. Dat was geweldig. Nu ga ik een paar werkwoorden zoals πηγαίνω, είμαι, en κάνω in de verleden tijd nakijken en een paar zinnen schrijven, zodat ik het beter paraat heb, want nu durf ik wel. En ik ga bedenken aan wie ik kan vertellen, dat ik gisteren in het museum ben geweest.

Ter inspiratie geef ik je een gedicht van Kavafis.
Veel plezier en succes weer met Grieks leren.